Dag 34: Van Rome naar Teteringen

Het is zover, we gaan naar huis. Voor de laatste keer zetten we thee op onze campingbrander bij de cabin op de camping. We hebben alle bagage ieder in 2 fietstassen gepropt. Dat lukte net, met achterlating van niet meer bruikbare of overtollige spullen. Of zaken die een dusdanige geur verspreiden zoals badslippers die te lang in een plastic zak hebben gezeten 😳 

Op naar station Termini waar om 14.50 uur de tgv naar Milaan vertrekt. Met 5 keer overstappen zijn we in Breda. Station Termini lijkt wel op Schiphol tijdens de zomervakantie: het krioelt van de mensen, koffers, winkels en restaurants. Alles ziet er onitaliaans gelikt uit.

Tot Milaan gaat alles smooth. We zien de ons zo bekende heuvels van Umbrië en Toscane aan ons voorbij schieten met 200 km per uur, zij het in een sombere mist van regen. Wat hebben we geluk gehad met het weer zeg. Precies op tijd verlaten we een kletsnat Italië 😀

In Milaan stappen we over in de trein naar Basel. Al snel is er 10 minuten vertraging. En dat kunnen we niet gebruiken want in Basel moeten we eerst met een andere trein naar een ander station vanwaar de internationale trein naar Nederland vertrekt. En dat moeten we in 10 minuten doen (aankomst 22.32 uur, lokale trein 20.40 uur en internationale trein 20.50 uur. Dat levert enige stress op. Een supervriendelijke Zwitserse conducteur stelt ons gerust: “I go with you al the way” . Even later komt ie terug. We moeten in Bern overstappen naar een andere trein die sneller in Basel is dan deze, anders halen we het niet. Zijn collega conductrice loopt helemaal met ons mee naar het perron waar we moeten zijn. Pfff, dat is gelukt, maar in Basel mag nu niks meer mis gaan. We gaan op zoek naar de conducteur in deze trein om te vragen op welk spoor we moeten zijn. Haar collega heeft haar al gebeld over ons en ook zij is zeer behulpzaam. In Basel is het nog even stressen, maar leve de Zwitserse punctualiteit. Twee overstappen verder zitten we in de Internationale trein. Slapen lukt niet echt, dan maar bloggen. Het gekochte boek in Rome Termini is al uit…. We volgen de treinreis een beetje op Google en zien dat we langs heel veel bekende plaatsen van de heenreis komen. Gek hoor dat je meer dan 30 dagen fietst en dan in minder dan 20 uur weer thuis bent 😀
De trein heeft vertraging maar als we in Arnhem aankomen is dat zo goed als ingelopen. Bovenaan het perron zien we een Duitse dame vertwijfeld rondkijken en vragen of we kunnen helpen. Ze had er in Koblenz uit gemoeten maar is in slaap gevallen 😳Oeps en dan sta je op zondag ochtend op een bijna verlaten Arnhem Centraal. Ze zoekt een loket om een kaartje te kopen. We helpen haar naar de stationshal die voor ons ook bijna niet te vinden is. Wat een enorm station en wat een rare route naar de hal. Het is onmogelijk dat de architecten van de Nederlandse stations zelf met de trein reizen, want dan hadden ze ze wel praktischer gemaakt. Net als bij de Italiaanse oldtimers; het oog gaat voor functionaliteit. Bah wat een megalomane egotripperij net zoals de beelden van alle pausen in de st Pieter. 
We vinden een conducteur die haar verder helpt. Dan snel een cappuccino scoren bij de AH to go en de laatste trein van deze reis in naar Breda. 

En dan zondagmorgen , 09.40 uur komen we aan op station Breda. Onze lieve buurvrouw Jolanda haalt ons om 10.00 uur op bij de bushalte in Teteringen. 
De buren hebben de carport versierd en zonnebloemen, een vlag, fruit en cake neergezet. Wat een onthaal😀

We drinken lekker koffie samen en kunnen onze eerste verhalen kwijt. Wat fijn om zo warm welkom te worden geheten. 
En dan zijn we echt thuis. Heel fijn, heel vertrouwd, al moet poes Fientje wel heel even wennen aan deze twee onbekende zwervers van wie 1 met een grote baard😀. 
Fijn maar ook jammer dat onze mooie reis erop zit. Wat hebben we genoten, afgezien en genoten. Dank voor het lezen van en het reageren op ons blog. Het heeft onze reis extra bijzonder gemaakt dat jullie er een beetje bij waren😀