Dag. 6 Andernach - Bingen

Warum ist es am Rhein so schon? 
er zijn prachtige stukken langs idyllische dorpjes, mooie burchten en kastelen. De samenloop van Rhein en Moezel; die Deutsche ecke. Konstanz 328 + 2 hoorde ik vroeger op de radio bij het opstaan. Koblenz dat was mega ver weg in Duitsland. Maar de Rijn is ook gewoon een economische ader van Europa met bij behorende beton, staal en scheepsbouw industriën. Net zo liluk als overal. 

Maar eerst een heerlijk ontbijtje in het hotel. Omdat we 11 jaar getrouwd zijn komt Brigitte een flesje Cava met 2 glazen brengen.

Hartstikke lief. We nemen het flesje mee want met alcohol in de benen komen we niet ver. 
Vandaag de hele dag langs de Rijn. 
In Koblenz is het massatoerisme nog in volle gang. Waar Moesel en Rijn samenstromen is het een drukte van belang. Uiteraard gaan wij daar ook even kijken. Er staat een megalomaan standbeeld van Kaiser Wilhelm 1, geen idee wat die man gedaan heeft om dit te verdienen. 

We worstelen ons stapvoets over de boulevard. Er staat een openbare piano die Sonja even uitprobeert. De rij mensen bij de kabelbaan kijkt verwachtingsvol op bij het horen van de eerste klanken. Veel verder komt het ook niet, te weinig geoefend de laatste tijd. Gelukkig komt er daarna een jongen die wel iets moois uit zijn hoofd kan spelen. 

De vakwerkstadjes en burchten van voormalige roofridders vliegen ons om de oren. 

En ja hoor, de derde lekke band is een feit, dit keer een doorntje. 
Effe plakken en weer door. We moeten langzamerhand weer een fietsenmaker gaan zoeken want de plakkertjes zijn bijna op😳

De fietspaden zijn ook af en toe best beroerd met veel wortelopdruk en gaten. 
Dan komen we bij de beroemde rots van de Lorelei in St. Goar. Met bussen en Rijncruiseboten worden de toeristen aangevoerd tot groot plezier van de plaatselijke horeca. De treurige camping Blick am Lorelei is overvol en stoffig. Het enige wat er verder te zien is , is een rots met drie vlaggen erop.  Dan zelf maar even Lorelei uitgebeeld. 

Het fietsen gaat top met de wind in de rug. Dat wordt een easy dagje denk je dan. Maar net voor het eindpunt rijden we in Bingen helemaal verkeerd met een paar honderd onnodige hoogtemeters tot gevolg. Gelukkig hebben ze op de camping een bar met koud bier. We wurmen ons met een aantal andere fietsers met tentjes op een klein droog veldje tussende campers op deze 'oergezellige' kale camping. 

Maakt  niet uit, het was een mooie dag. Bewolkt maar lekkere temperatuur en wind mee. Toch weer 85 km weggefietst. 
Nu oordopjes in (naast spoorlijn met goederentreinen) en slapen .