Dag 22: Van Verona naar Montagnana

Vanochtend gedaan wat alle Italianen doen: ontbijten bij een barretje om de hoek met een cappuccino en een croissant. We hebben heerlijk geslapen in ons appartementje. 

Eerst nog door de prachtige binnenstad van Verona gefietst, wat een mooie stad! 

Dan op zoek naar een nieuw lichtgewicht luchtbedje voor Sonja en een handdoek voor Jaap.Met Google maps vinden we zowaar een Decathlon in Verona, wel uit de route maar dat is dan maar zo. Met gevaar voor eigen leven manoeuvreren we met onze volgepakte fietsen door de Italiaanse verkeerschaos. 
Maar eenmaal bij de Decathlon slagen we onmiddellijk in onze missie: een lichtgewicht luchtbed en een sneldrogende handdoek, check! 

Jaap maakt meteen van de gelegenheid gebruik om alle buitenbanden te vervangen voor anti-lek exemplaren (behalve de achterband van Sonja want die is al nieuw) . We zijn het grote aantal lekke banden een beetje zat en de wegen worden er ook niet beter op in het zuiden. De fietsenmaker van de Decathlon wil ons graag helpen om de banden te vervangen. Dat hadden we beter niet kunnen doen want hij kon er niks van en deed er ook enorm lang over. Plus nog 8 euro per band. Jaap had het dus beter zelf en drie keer zo snel kunnen doen😳
Uiteindelijk zijn we pas rond 13.00 uur klaar bij de Decathlon. 

Op het fietsprogramma stond vandaag het eerste deel van de Povlakte. En zoals je verwacht was het heet en vlak met af en toe een klein boerendorpje met een leuk kerkje.

In deze vlakke rit gaan de gedachten terug naar het terras ‘s avonds in Verona. 
De stad is prachtig de pizza en het biertje lekker maar dan komen ook trieste zaken voorbij. Een zwerver bedelt om geld met de wetenschap dat het verdwijnt in de volgende fles wijn of bier geven we iets. Tegenover ons komt een gezelschap zitten; naar onze inschatting Arabisch. Moeder en schoondochter gesluierd, man korte broek, fancy T-shirt en baseball-cap. Ze worden begeleid door, 2 waarschijnlijk Filipijnse, meisjes die op het kind moeten passen. Terwijl de familie drinkt krijgen de meisjes niets. Ze zitten daar en het ongelukkig zijn straalt er van af. Later krijgen ze wel een Margaritha toegeschoven. Uiteraard allemaal onze invulling maar wel een triest tafereel…..

We stampen toch maar even flink door met veel water en nog een cola onderweg. Nadat de dagteller 65 km aanwijst komen we aan op een fijne camping bij een voormalige wijngaard. Irene ontvangt ons allerhartelijkst en er zijn slechts twee andere plekken bezet dus we hebben alle ruimte. Er is zelfs een zwembad! 
We fietsen nog even naar het dichtstbijzijnde stadje Montagnana, zo’n 4 km verderop voor boodschappen en een biertje. Het blijkt een verrassend mooi plaatsje te zijn, nog compleet ommuurd.

We drinken een biertje bij de Duomo waar verder alleen localo’s zijn.

Waar zijn alle toeristen of is dit nog een onontdekte parel?  
Terug op de camping nemen we een snelle duik en koken dan weer een heerlijk prutje. Dit keer couscous met spinazie, kruidenkaas en garnalen. Koffie en thee met onze favoriete koekjes, cantuccini toe. 
De zon gaat al vroeg onder en rond 20.30 uur is het al donker. 

Dan komt de Duitse buurman nog even kletsen. Hij is alleen op pad ook met de fiets. 
We zijn het erover eens dat het een prachtige manier is om te reizen, op de fiets. Je ziet heel veel, je bent altijd buiten en je kunt echt overal komen. Soms heb je zin om even een stadje te bezoeken maar vaak is het al genoeg om er doorheen te fietsen, een terrasje te doen of een mooie foto te maken. En dan wil je weer door, verder, nieuwe vergezichten en nieuwe paden ontdekken. 
En als je er dan ook nog mooi weer bij hebt is het helemaal top😀

Morgen de rest van de Povlakte doorkruisen en dan zijn we al aangeland bij het derde en laatste routeboekje naar Rome. We hebben nu 1750 km afgelegd.